In
deze paar woorden, die wellicht een contradictie zijn wordt goed
samen gevat, hoe Gorka een voormalig filosofie student de wereld
om hem heen beschouwt. Je hoort hem niet klagen al moet hem wel
van het hart in de song "Ignorance & Privilege, dat er mensen zijn
die in het leven veel dingen mee hebben en dan vervolgens net doen
alsof ze er heel hard voor gewerkt hebben. Bright Side Of Down introduceerde
hij overigens als de song die hij had geschreven voor zijn kinderen
nu zestien en negentien jaar oud. Hij was pas op negen en dertig
jarige leeftijd vader geworden. Hij had de song geschreven als een
ouderlijk advies aan zijn kinderen. Iets wat eigenlijk niet te doen
is in deze snel veranderende tijden. Het is daarom een hele korte
song geworden, eindigde hij de introductie. Tekenend voor zijn optreden
en verschijning. Licht weifelend zoekend in de lijsten met verzoeken
die in groten getale waren binnen gekomen. Vervolgens zijn zoektocht
delend met een uitverkochte zaal alsof hij met iedereen persoonlijk
een kop koffie aan het drinken was en even wilde overleggen met
wat hierna te gaan doen. De ene droog komische opmerking na de ander
werden nonchalant op het publiek los gelaten. Soms leek hij zelf
wel eens te schrikken van zijn scherpte. Nog steeds oprecht verrast
over de belangstelling voor zijn muziek. John heeft niet meer nodig
dan een stem piano en gitaar om een hele avond te boeien. Daarnaast
geeft hij college over het gebruik van gitaar en diverse capo's.
Het
los laten van de set-list en zich richten op de al gedane verzoeken
via onze website en de spontane verzoeken uit de zaal, zorgden voor
een nog meer ontspannen John dan we al kenden. Hij liet ons kennis
maken met enkele interpretaties van songs van anderen zoals hij
dat alleen maar kan. Een Bill Morrisey song op verzoek en de klassieker
"You Don't Know Me" van Eddy Arnold waar hij ons toonde hoe je gebruik
kunt maken van stiltes om de spanning op te voeren. Als intro van
deze song vertelde hij dat hij Eddy een keer ontmoet had bij de
release van een box met verzameld werk van hem. John had gevraagd
aan Eddy om te signeren met "John, You Don't Know Me", Eddy had
hoofdschuddend aan het verzoek voldaan. Je ziet het voor je een
hoofdschuddende Eddy en een bescheiden maar licht om zijn eigen
|
|
grap
grinnikende Gorka. Bij de introductie van de Townes van Zandt song
vertelde John dat bij de eerste en enige ontmoeting met Townes,
deze had gezegd. "We hebben elkaar al eerder ontmoet", waarop John
ontkennend reageerde. Townes had toen gezegd: "Ik herken een neus
die ik eerder heb gezien altijd". Zo relativeert woordkunstenaar
Gorka zijn eigen bestaan en werk, maar koppelt dit aan levenslust
en tevredenheid met zijn leven en dankbaar voor de belangstelling.
Om ons weer te verassen met een op eerste gezicht eenvoudig verhaal
over een rit op weg naar zijn huis in de Twin Cities in Minnesota,
als hij belandt in een sneeuwstorm rijdend door staat Iowa. Als
de auto begint te glijden, gaat hij van de weg af en beland hij
in Mason City en vind er een plaats om te overnachten, om zich dan
pas te realiseren dat het precies de plek is waar lang geleden in
een sneeuwstorm het vliegtuig met Buddy Holly, The Big Bopper en
Ritchie Valens is gecrashed met een afschuwelijke afloop en impact
op de muziek geschiedenis. Zaken samen brengen en opnieuw duiden
laat dat maar aan Gorka over. In "Oh Abraham", koppelt tot zijn
eigen verbazing het gedachte goed van Lincoln en Jack Kerouac aan
elkaar. Zonder te vergeten om te vermelden dat de pacifist Kerouac
heeft mee gebouwd aan het Pentagon. Gorka vertelde vanavond tussen
de songs en de gevatte opmerkingen veel over zijn omzwervingen in
onder Pennsylvania waar zijn carrière was begonnen in een bandje
wat alleen speelde op loopafstand bij gebrek aan een auto om er
te komen. Eén van de bandleden zijn vrouw had wel een auto. Maar
als die behulpzaam, dan was het of brengen van de band of ophalen,
nooit allebei.
"Ik ga behoorlijk over mijn tijd heen, ik hoop dat jullie het niet
erg vinden?". Zei hij aan het eind van de tweede set. Daar had niemand
bezwaar tegen. Bij de intro van de klassieker: "Love Is Our Cross
To Bear", merkte hij op: "Dit is een love song en die heb ik geschreven
voor mijn vriendin, die toevallig ook mijn vrouw is, als het voor
een vriendin was geweest, dan had ik hier waarschijnlijk niet gestaan"
Om vervolgens deze gevoelige ballad in te zetten. Dat is de John
die we kennen. The Bright Side Of Down, dialectiek op het scherpst
van de snede.
|
|
SETLIST
1.Outside
2.Where No Monument Stands [John Gorka/William Stafford]
3.Snow Don't Fall [Townes Van Zandt]
4.The Water Is Wide [Pete Seeger]
5.Can't Get Over It
6.Downtown Tonight
7.Outnumbered
8.Thirstier Wind
9.Out Of The Valley
10.Bright Side Of Down
11.Branching Out
1.Holed Up Mason City
2.Oh Abraham
3.Lay Me Down
4.You Don't Know Me [Eddy Arnold/Cindy Walker]
5.Ignorance & Privilege
6.She's That Kind Of Mystery [Bill Morrissey]
7.Baby Blues
8.Where The Bottles Break
9.Don't Judge A Life
10.Working In Corners [Nancy Griffith]
11.Love Is Our Cross To Bear
12.The Dutchman [Michael Smith]
All tracks by John Gorka except where noted
John Gorka|vocals, acoustic guitar, piano, G sharp guitar |